İstanbul'a Bakarken

Bir ödev için yazmıştım , güzel midir bilmem.Sizlerin takdirine kalmış bir şey.

     İsmail İstanbul'a bakıyordu.Yemyeşil ormanlar sanki onu selamlıyordu.Ne garipti ki İstanbul ona hiç bu kadar yeşil gelmemişti.Ama bu onu manzaradan ayıramıyordu.
   
Birden kayığı sallanmaya başladı.Gözleri yavaşça açıldı.Uyuya kalmış olmalıydı.Güneş en tepedeydi.Buna rağmen yüzünü yalayarak geçen hafif bir rüzgar onu serinletiyordu.Kayığı tekrar sallandı.Dalgalar mıydı yoksa oltasına bir balık mı takılmıştı.Hemen doğrulup oltasına baktı.Evet bu iri ve güzel bir balıktı.
 
     Gözlerini tekrar İstanbul'a çevirdi.Bu sefer rüyasındaki gibi değildi.Sanki o küçük taşlar yeşil güzellikleri yiyerek büyümüştü.Bunları düşünürken oltası yine sallandı.Baktı güzel bir balıktı bu da.Kürekleri tuttu. İstanbul'dan bu betonlardan kaçmak istiyordu.Yoruldu.Biraz dinlenmek için kürekleri bıraktı.Dalgalar sanki ne istediğini bilir gibi onu oradan uzaklaştırıyordu.İstanbul gözden kayboldukça onun da gözleri kapanmaya başladı.