Bu felsefeyle giriştiğimiz Mortal Kombat, Street Fighter oyunlarında; kimi zaman taklalarla, kimi zaman ise eğilerelerek atlattığımız o kombolar.
Eğer rakip de bizi yumruklamaktan yorulup geri çekildiyse, üstüne üstlük canımız da azaldıysa son çarelerimizden olan o eğilip vurduğumuz tekmeler.Düşman uzakta kurtulmanın yolunu ararken çoktan canının yarısını kaybetmiştir.
Biz ki ne Ryular ne Kenler ne mini etekli dövüşçüler gördük.Uçan taklalar ve özellikle aduketler...
Okullar başladı.Buna karşı yapabileceğimiz tek şey defanstır.Her gelen soruya elimizin tersiyle vurmalı ve duymamalıyız.Uçan tebeşir ve bilmediğim kalem çeşitleri.Bunlara hızlı defanslar sert ataklarla cevap vermeliyiz.Tabii ki bunları yaparken rakibin ikinci atağını düşünebilmeli ve en hazır yanıtlarımızı bulundurmalıyız.Çalışmadığımız yerden çıkmış olabilir soru.Muhteşem doğaçlama yeteneklerimizle şimdi içeriyi helikopter tarasa, komandolar gelip öğretmeni kaçırsa ben de şunun üstüne atlasam tarzı konulardan alıp öğretmene karşı muhteşem yanıtlar verebilmeliyiz.
Kapıdaki güvenlik görevlisinden kaçabilmeli, kantinin gökdelen ötesi fiyatlarını ardımıza koymalı ve çağdaş medeniyetler seviyesinde kaldığımız yerden devam edebilmeliyiz.Bunun içindir ki bu seviyenin ne olduğunu öğrenmeli ve nerde kaldığımızı bilmeliyiz.
Ulu dağları Mecnunlar aştı, Ferhatlar çölleri delip çöle su getirdi.Ama yanlış yerdeydi kimisi.Kays kendini dağlara vurunca eşkiya sanılır; fakat Ferhat çöle su getirince değerlendi.Leyla'yı aldı.Önemli olan doğru yerde olmaktır.
Uzun lafın kısası:
Konularda daldan dala konduğum bu yazımı burada bitireyim.Kendinize iyi bakın.
